|
اِمامُ الرّئوف السلام علیک یا امام الرئوف
|
رفته بودیم شلمچه،همونجا که بهش میگن مشهد الشهدا. نشسته بودیم سرمزار شهدای گمنام.که آقای قدیری (از راویانی که همراه ما اومده بودن)اومدن بالای سرمون و گفتن:می دونستید که اینجا قدمگاه امام رضاست؟ گفتم:بله...خوب شد اومدین!یه سوال داشتم.یکی دیگر از قدمگاه هایی که امام رضا در راه مشهد به اونجا رفتن،توی نیشابوره درسته؟ -خوب... -قدمگاه توی نیشابور خیلی آباد تر از اینجاست...!چرا؟ آقای قدیری هم بالای قبور شهدای گمنام نشست و گفت:شما اسمتون چیه؟ -من زهراام،زهرا محمدی. اشاره ای به قبرها که در گود بودند کرد و گفت:زهرا خانوم...بشمار! گفتم:قبرهارو؟!؟!!! با اشره ی سر گفت:بله...قبرهارو. شروع کردم یه شمردن...به آخریش که رسیدم،اشک توی چشمام جمع شد و گفتم:
بله...هشت تاست! عکسی که دیدید رو خودم تهیه کردم!امیدوارم شما هم بتونید بشمارید! این هم نمایی از قدمگاه امام رضا در نیشابور:
و باغ قدمگاه:
ممنون از مدیریت سایت 3نسل.(شرمنده!اگه خودم قدمگاه رفته بودم،حتما خودم عکس می گرفتم!!!) موضوعات مرتبط: برچسب‌ها:
امروز دلم هوایی شد...وقتی داشتیم تواشیح امام رضا رو می خوندیم و خانم حسینی گریش گرفت،دلم هوایی شد...یاد لحظه ی تحویل سال توی حرم افتادم،یاد لحظه ای که دعای یا مقلب القلوب رو می خونیم و بانگ یا امام رضا توی حرم می پیچه...صدای نقاره ها همه جای حرم رو پر میکنه! یاد لحظه ای که حرم معطر میشه...بیشتر از قبل...بوی بهار می گیره!بوی گل نرگس... امیدوارم شما هم مثل من لحظه ی تحویل سال توی حرم بوده باشین!صفایی که داره وصف نشدنیه! فکر این که ممکنه امسال نتونم سال جدیدم رو با امام رضا شروع کنم،آزارم می ده! موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: دلم چه قدر تنگ شده...برای گنبد طلا، سقاخونه ،صحن انقلاب و ایوون طلا ،حوضهای وسط صحن آزادی ،اصلا برای اون رواقهای روشن و تمیزی که به ضریح مطهر منتهی هستن...خادمای مهربونی با چوب پرای رنگی و بلندشون... برای لحظه ای که از دور چراغهای سبز بالای ضریح رو می بینم...یا از دور گنبد طلای با عظمتشو می بینم و میگم: السلام علیک یا علی بن موسی الرضا برای وقتی که اذن دخول رو می خونم و اشکم جاری میشه...وقتی بهم می گه خوش اومدی و با کمال میل من حقیر رو به حرمش راه میده.....این چه لذتیه تو حرمت امام رضا..؟چرا هیچ جا مثلش پیدا نمیشه...؟!چرا بوی بهشت رو از حرمت حس می کنم؟!واقعا چرا...؟ چرا وقتی یادم می افته،اینقدر متاثر می شم؟!چرا وقتی مامان ایوون طلا رو میبینه،گریه می کنه؟مگه چه حسی بهش دست میده...؟ وای خدای من...چه قدر سوال!!!کی می خواد به اینا جواب بده؟من فقط میدونم بی جواب نمیمونه...!اگه بخوام توی یه کلام بگم میگم حرم بهشته..حرم...مشهد بهشته! فقط خدا میدونه چه قدر دلم میخواد برم تو رواق داراحجه(زیر زمین)برم کنار امام رضا بشینم!زیر نور لوسترای سبز رنگی که به اون قسمت از رواق دارالحجه روحانیت خاصی بخشیده و میگن اونجا نزدیکترین مکان به محل دفن حضرته... دوست دارم صبحا توی دارالقرآن حرم بشینم و فقط قرآن بخونم... اما همه ی اینارو تا وقتی مشهدم یادم میره!ولی کافیه موعد برگشت فرا برسه!تا آخرین لحظه ای که می شه گنبد رو دید از چشم برنمی دارم و میگم:امام رضا زودتر قسمتم کن! خلاصه....دوری و دوستی که میگن همین حکایت منه و امام رضا... موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: |
درباره وبلاگ  تقدیم به شاه خراسان...عالم آل محمد
لینک دوستان
|
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
تبادل
لینک هوشمند